Mei 2023: De eerste daksparren liggen op hun plaats

De eerste drie spanten werden geplaatst. Later zullen de twee overige aan de rechterzijde nog volgen. We hebben ervoor gekozen om eerst de linkse dakhelft af te werken. De reden hiervoor is dat we niet voldoende stelling hebben om de ganse lengte van de schuur te overbruggen. Door eerst het linkse dakgedeelte af te werken, besparen we ons het afbreken en terug opbouwen van de stelling.

De drie spanten werden verbonden door de nok en voorzien van schoren om de zijwaartse krachten op te vangen.

Werken op hoogte is nooit zonder risico’s. Zeven meter boven de grond is niet niks. Vandaar dat we ons hebben laten informeren bij de firma Migale hoe we dit het best in veilige omstandigheden konden doen. Bovendien konden we van hen enkele veiligheidsharnassen en toebehoren lenen. Met dank daarvoor! (Migale biedt veiligheidsoplossingen op maat, van administratie, opleidingen tot toezicht op en uitvoering van de job. ( www.migale.be )

Vervolgens konden we starten met het leggen van de daksparren (ook wel daksporen genoemd). Deze ronde balken hebben dezelfde functie als de kepers die we kennen van de huidige dakconstructies, nl. het ondersteunen van pan- of rietlatten. Deze bomen werden al eerder ontschorst (zie eerdere blog: Maart 2023 (2): Vele handen maken licht werk!), maar moeten ook nog ontdaan worden van knoesten die uitsteken. Vervolgens worden ze preventief behandeld met een beschermingsmiddel tegen houtinsecten.

Eerst kwam het dak van het karschop aan beurt. Omdat het hier een schilddak betreft, moeten we op de 4 hoeken van de schuur een ‘noordboom’ voorzien. Een noordboom is de plek waar twee dakschilden elkaar aan de bovenzijde raken. Hier in de kempen noemen we deze balk ook wel ‘hoornboom’. Een schilddak wordt dus ook noordboom- of hoornboomdak genoemd.

Onder de kraanarm is duidelijk de lange noordboom te zien.

Omdat de overspanning anders te groot zou zijn, moeten de daksparren aan de linkse zijkant ook in het midden ondersteund worden. De ankerbalk van het uiterste linkse gebint zit daarvoor te laag en daarom moesten we een extra balk steken. Deze heeft een lengte van ongeveer 8 meter. We vonden een geschikte balk in een woning in afbraak en wel in onze eigen straat. Met dank hiervoor aan de familie Vreys. Deze bijna 100-jarige balk was wel iets te dik en daardoor te zwaar en niet in verhouding. We hebben over de volledige lengte er een schaaldeel vanaf gezaagd.

Er werden een 5-tal cm over de totale lengte afgezaagd. Daarna werden de kanten gebroken met een trekmes.
Hier is de lange draagbalk voor de linkerzijkant duidelijk zichtbaar. Je merkt ook dat de ankerbalk van het gebint inderdaad te laag zit, en dus te veraf om de daksparren te kunnen ondersteunen.

Nadat het karschop en de linkerzijkant voorzien waren van de sparren, was het de beurt aan de uitbouw aan de achterkant.

En zo krijgt de schuur meer en meer vorm 🙂